Wij hebben heel lang in Den Haag gewoond en ook toen wij er niet meer woonden zijn wij altijd naar deze stad gegaan om lekker Indisch te eten.
In het hele begin, dan denk ik aan 1960 , altijd naar Sarinah. Vooral hun sate pedas vonden wij heel lekker. Maar van lieverlee ging het achteruit. Ik ben persoonlijk ook allergisch voor chemicalien die ze aan het eten toevoegen om het langer goed te houden en restaurants die dit doen, houden eten over. Nu gaat de hele familie altijd naar Keraton Damai Midden Javaanse keuken in de Groot Hertoginnelaan. Kleinschalig , subliem en altijd vers. Wel eerst reserveren
↧
Door: Peter James Jasper
↧
Door: pq
Dank voor de tip we gaan er snel eten Sarinah is inderdaad achteruit gehold. Nog meer tips?
↧
↧
Door: Tanja van den berg
Wij eten altijd met veel plezier in restaurant blauw 070 aan de javastraat Dit jaar hebben ze een succesvolle doorstart gemaakt en zitten altijd vol! Het is een succesvolle combi van service, authenticiteit , kwaliteit en dat alles gemixt in een moderne setting van deze tijd!
↧
Door: Ferdinand
Voor iedere ondernemer geldt, dat niets doen aan PR de doodsteek is.
Timmer flink aan de weg om nieuwe gasten te werven. Kijk naar de prijsstelling en je inkoop. Denk niet: we hebben het altijd zo gedaan, dus is het goed. Ga met de tijd mee. Leg bijv. nadruk op de inrichting. Kan bonuspunten opleveren.
↧
Door: bezoeker
Het restaurant blauw bezocht , de uitstraling is rood gevestigd aan Javastraat 13 .
Ziet er mooi uit en nu het eten uit proberen.
Vegetarisch gereserveerd circa 10 dagen te voor !
Geserveerd wordt een sambal trassi als sausje en krupuk udang.(garnaal), de zogeheten kokos soep wordt geserveerd met kip, na correctie komt een kokos watertje met wat stukjes tahoe, een amuse zo geheten.
Gelukkig was er emping belindjo (vegetarisch) waarvan de versheid te wensen overlaat.
Nog een kans nu komt het eten tja de hele zooi walmt naar trassi inclusief de nassi.
De sajoer lodeh is overigens bedorven en was verre van kokossoep met groente en knapperig van aard terwijl lodeh juist zacht gekookt betekent.
Er wordt geleerd dus je krijgt er een bonk tempeh ipv een garnaal in een nog niet eens tempura achtig beslag ondergedompeld in de frituur, dat is natuurlijk rauw en niet smakelijk.
Het grootste gedeelte van de vegetarische rijsttafel zo ook op de kaart aangeduid is niet vegetarisch en walmt zoals alles naar trassi.
Al wat het restaurant uiteindelijk te bieden heeft in het vegetarische menu is tahoe, de tempeh beschreef ik reeds de tahoe overigens is van supermarkt kwaliteit stug en smakeloos bereid dat wil zeggen is gegaard meer niet, maar over smaak valt niet te twisten.
Ik heb authentieke smaken gemist en specerijen en kruiden.
Een lekkere es dawet/es cendol , zat er ook niet in of een glaasje zuurzak, mango of een ander tropisch drankje als Es kelapa muda bulat om maar wat te noemen.
Het restaurant wordt alleen door Nederlanders bezocht eigenlijk zegt dat genoeg.
Als je de cultuur niet kent kun je het eten ook niet beoordelen.
Ik kom er niet meer.
selamat makan ik doe dat ergens anders niet in restaurant blauw het is zeker niet Indonesisch.
Ik bespaar u de moeite van het commentaar van de vleeseters.
↧
↧
Door: Gerard Lucius
Met (veel) respect, maar kijk nu naar zo’n foto: je kunt anno 2014 niet meer met zo’n concept aankomen. Het smaakt allemaal net als bij mijn moeder, maar dat kan ik bij mijn moeder krijgen. Indische ondernemers hebben ook de verantwoordelijkheid voor het behoud van dit erfgoed. Behouden kan het alleen worden als de bedrijfsvoering op orde is. En die komt alleen op orde met innovatie en verbreding van de markt.
↧
Door: Wim heijstek
Het probleem is dat de restaurants haast niets aan promotie doen en van vernieuwing of investering nog nooit hebben gehoord dus die gaan al werkend ten onder de beste zullen dus overleven ook de service is in veel restaurants van zeer lage klasse is in Belgie een stuk beter
↧
Door: Mr.Good Taste
Ja hallooo, Tempat Senang is typisch Indo(mix bloed NL en Indonesich) met feodalisme sfeer dus niet een echte Indonesisch, niet goedkoop, niet echt lekker, voor lekkere sate kambing, ga naar ISTANA wagenstraat Den Haag, SRIKANDI ook in Den Haag anders inderdaad naar DAMAI! Sorry…wij houden van echte lekkere Indonesich eten met een echte Indonesisch sfeer, geen poespas, gezellig sfeer niet van Hollands Indisch tempo doeloe!
↧
Door: Indofoodlover
Sarinah ging na de doorstart ook achtertuit.. Helaas .. Eergister heeft de Belastingdienst de deuren laten sluiten….
In new Babylon zit nu Sticky Rice; niet alleen Indisch maar ook Thais en verrukkelijk , en helemaal de sate kambing en pandan ijs !
↧
↧
Door: Donovan
Het probleem zit in de marketing en visie. Deze restaurants hebben nog altijd veel potentie om succesvol te zijn.
Out of the box denken is vaak niet aan de orde.
Ik zou ze graag willen adviseren om te voorkomen dat een “cultureel erfgoed” verdwijnt.
↧
Door: Tedje
Ja zeker, deze moet je proberen De Indo, Stevinstraat 174 in het Belgisch Park. Eerlijk, heerlijk en betaalbaar Indonesisch eten: je moet eten waar het volk eet, en dat is in de Stevinstraat. Gewoon een echte grote rames met twee soorten vlees (die je zelf mag kiezen), pittig eitje en twee soorten groenten (ook zelf te kiezen) en seroendeng en kentang als topping.
↧
Door: M. Sadoe
Ik vind restaurant The Raffles toch de beste indo van Nederland. Hele unieke smaken en wijn spijs combinaties. Ze zitten niet voor niets in de top 60 van beste restaurants van Nederland. Duurder als de meesten maar daar krijg je ook wat voor. We gaan er ook niet wekelijks heen. Didong in Den Haag vinden wij ook goed en Dewi Sri.
↧
Door: Me
Een Indonesisch restaurant als Satebar blijft flink uitbreiden; dat spreekt mijn generatie veel beter aan qua prijs en interieur. Restaurant als op de foto zou ik zelf niet met vrienden afspreken.. veel te oubollig
↧
↧
Door: Brian
Peter Felix heeft het nog steeds over de zg. Indische Rijsttafel, dat toeristisch gedoe moet nu eindelijk naar de maan worden geschoten. Werk aan een eigentijdse menuvoering, verwijder alle folkloristische en tempo doloe artefacten en laat een vormgever (hospitality) naar je zaak kijken. Houd de receptuur vast (vaak authentiek) maar doe wat aan de presentatie.
↧
Door: Peter Jasper
Even een oud verhaal, Vroeger heel lang geleden gingen we altijd naar restaurant Roth in Den Haag. Het eten was voortreffelijk en het kostte 3 x niks.
Het waren lange tafels dus je zat allemaal naast elkaar. Het was er altijd heel druk. Er was een luik naar de keuken en je kon je bestelling daar afhalen. Alles erg basic dus, maar ontzettend lekker en niet duur. Meneer Roth stond bij het luik en rekende af, met een soort koektrommel daar ging het geld in. Wij spreken in de familie nog steeds over. Van enige aandrang tot presentatie was dus geen enkele sprake. Ik denk dat meneer Brian de Rutex bedoeld.
↧
Door: Mohamad Gadi
Weet er alles van , want mijn vader die uit Indonesia komt en in de jaren 50
zelf een restaurant heeft geopend in amsterdam . ( Restaurant Madoera )
Zelf heb ik het nog voortgezet tot 1995 maar zag de bui al aankomen ,
want tegenwoordig is het alleen maar wokken of onbeperkt eten !
Plus dat de generatie van nu niet bekent is met de rijst-tafels ,
jammer genoeg ben ik er ook mee gestopt .
↧
Door: Thomas
Ik was 13 jaar in 1967 en fietste naar huis in de winter langs Tampat Senang het rook er zo lekker , koud en nat helemaal van de Laan van Meerdervoort naar Mariahoeve in Den Haag, bibberend kwam ik thuis aan. Later als ik groot was zou ik daar gaan eten en dat gebeurde in 1976. Toen ik daar binnenkwam in de zomer van 1976, goh wat maakte dat op mij een indruk. De ontvangst van de gasten, ik paste duidelijk niet bij de overige bezoekers in mijn jeans met T shirt, spijkerjasje, lange haren tot aan je schouders, maar wat maakte het uit je was met je vriendinnetje op stap, en wilde haar verwennen met lekker eten in een duur restaurant. Later toen ik de Bogor leerde kennen 1982, ontdekte ik dat de smaak van de nasi kuning dezelfde was als bij Tampat Senang. Het interieur daar heb ik geen moeite mee. Vind het hartstikke mooi dat halve museum in je zaak. Voor mij heeft het iets. Ik kom voor het eten de rest vergeet ik. Sommige mensen zijn enthousiast over Sarinah, dat eten heeft mij nooit kunnen boeien vanaf 1984. Dan een opmerking over het restaurant in de Stevinstraat dat heette vroeger Lombok, dat was van de kok van Bogor samen met zijn maat. Die is later naar Tampat Senang gegaan. Ik heb goede herinneringen aan Bali 1974, Tjandi Baru Kettingstraat 1977, Garoeda 1971, Kota Radja op de Plaats 1973. Mateloos irritant vind ik vaak het bedienend personeel, vertel ze dat ik van ver kom op aanraden van een goede kennis, daarna mijn bestelling die wordt gewoon op tafel geflikkerd. De dames gaan luidruchtig verder met hun gesprekken. Heeft het gesmaakt mijnheer ? Nee totaal niet, begrijpen niet dat een klant de moeite heeft genomen om speciaal af te reizen naar deze zaak. In Breda kreeg ik bij een toko mijn soto ayam gewoon in een stalen kom half lauw geserveerd. Totaal geen binding met klanten, totaal geen binding met het Indische eten. Kan me helemaal vinden in het verhaal van @ Mohamed Gadi, ik stel voor aan mijn nichtjes 18 en 20 te gaan eten in een rijsttafel restaurant, een van de dames is geslaagd voor het VWO, kijken ze je aan alsof zij water zien branden. Voor mij is maar een oplossing, snel op vakantie naar de Gordel van Smaragd om daar te gaan genieten aan een lange tafel zoals @ Peter Jasper dat zo mooi beschrijft.
↧
↧
Door: Mohamad Gadi
Het is niet alleen in Den Haag , maar in Amsterdam zijn er ook veel
Indische restaurants verdwenen !
Kan mij nog heel goed herinneren rest. Djokja in de Ferdinand Bolstraat ,
Oriënt in de van Baerlestraat , Bali in de Leidsestraat , Deli in de van Baerlestraat
Indonesia in de Vijzelstraat , Waroeng Djawa in de Leidsedw.straat .
Tempo Doeloe in de Utrechtsestraat , en ga zomaar door !
Zijn er weinig van over gebleven , jammer genoeg !
↧
Door: Amurta
Nederland heeft er teveel Aziatische restaurants bij gekregen en de concurrentie is moordend voor de Indonesische eetgelegenheden!
Vroeger was het echt iets bijzonders om uit eten te gaan bij een authentiek Indo restaurant. Tegenwoordig wordt de smaak teveel aangepast aan de Hollandse tong, waardoor alle gerechten voor de èchte kenners erg verwaterd = tjemplang smaken. Dus deze groep komt al niet meer op bezoek.
Liever maar thuis zelf je eigen rijsttafel in elkaar flansen en dan smaakt het tenminste lekker èn goedkoper!
↧
Door: Amurta
Ik bedoel met goedkoper dus dat het veel minder kost dan in zo’n restaurant, waar je natuurlijk ook voor de hele entourage betaalt.
↧